بررسی نگرش کارکنان مناطق آموزش و پرورش شهر تهران نسبت به وضعیت بهسازی سازمانی و رابطه آن با بهره وری

در این پژوهش نگرش کارکنان اداری مناطق آموزش و پرورش شهر تهران نسبت به بهسازی سازمانی و رابطه آن با بهره وری مورد بررسی قرار گرفت. بهسازی سازمانی در چهار بعد رفتاری خطی مشی ساختار و تکنولوژی و بهره وری در سه بعد کارایی اثر بخشی و کیفیت زندگی کاری تعریف شده بودند. تحقیق از نوع پیمایشی روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه و تجزیه و تحلیل و محاسبات آماری از طریق برنامه نرم افزاری ‏‎spss‎‏ انجام گردید. در تدوین اهداف و فرضیات تحقیق نیازها و اهداف تحقیقاتی واحد تحقیقات اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران منظور گردید. فرضیه اصلی تحقیق عبارت بود، از ((بین بهسازی سازمانی و بهره وری از دیدگاه کارکنان اداری مناطق آموزش و پرورش رابطه معنادار وجود دارد)) سایر مسایل مهم این تحقیق که در قالب دیگر فرضیات تحقیق مطرح گردید به بررسی وجود تفاوت نگرش میان دو گروه مدیران و غیرمدیران و در مورد رابطه مزبور و در مورد ارزیابی سطوح بهسازی و بهره وری و نیز بررسی تفاوت سطح بهروری و بهسازی مناطق اختصاص یافت دیگر اهداف تحقیق شامل بررسی روابط میان ابعاد بهسازی و بهره وری و تاثیر ابعاد بهسازی در بهره وری و بررسی متغیرهای تاثیر گذار برنگرش کارکنان می گردید. در مجموع فرضیه اساسی تحقیق مبنی بروجود رابطه بین بهسازی و بهره وری تایید گردید و این رابطه مثبت و قوی بود و در آن همه گروه ها همداستان بودند. بین نگرش مدیران و غیرمدیران در مورد ارزیابی سطح بهره وری و بهسازی مناطق یکسان و بدون تفاوت معنادار تشخیص داده شد. بجز متغیر پست عموما سایر متغیرهای تاثیرگذار شامل سن جنسیت و سابقه با نگرش افراد در مورد نتایج تحقیق رابطه معنادار نداشتند. تمامی ابعاد بهسازی و بهره وری با یکدیگر رابطه معنادار داشته و بعد ساختار قوی تری رابطه ها را با سایر ابعاد و قوی ترین تاثیر را در رابطه بهره وری و بهسازی داشت و بعد خط مشی در بهره وری بی تاثیر بود.